Fietsproblemen in SU

Fietsen is een kunst op zich. Voor mij is dit al moeilijk in België maar hier in Suriname is fietsen echt een kunst op zich. Mijn fiets is ook veel te groot. Een trapje om op te stappen zou super handig zijn. Stefanie rijd elke dag achter me aan om ervoor te zorgen dat ze kan ingrijpen als ik val :). Het probleem van een te grote fiets te hanteren is niet het enige. Het is ook zo verwarrend om aan de juiste kant van de baan te fietsen aangezien het verkeer hier omgekeerd als bij ons. Daar komt nog bij dat er geen fietspaden zijn en je dus gewoon langst de auto's op de smalle banen moet fietsen. Met als gevolg... ik ben tegen een auto gereden. Niet ernstig maar met mijn stuur en elleboog. Ik was super bang dat de man in de auto mij ging aanspreken en ja hoor...

... de man in de auto stopte langst me terwijl ik verder probeerde te fietsen. Mijn hart bonkte super hard omdat ik dacht dat hij me wel een preek zou geven. Al geluk was het enige wat hij zei: 'Heb je je pijn gedaan? Fijne dag nog!' Zalig toch?! De mensen zijn hier echt zo positief! Niet te doen!

Vandaag hebben we ook de eerste stappen richting de voorbereiding van het kinderboekenfestival gezet. Ik kijk er enorm naar uit! Het is wel heel verschillend van hier het onderwijs. Een memorie spelen zij aan het bord. De kinderen zitten op de banken en de leerkracht draait de pictogrammen om die de kinderen aanwijzen. Ik ben benieuwd wat we gaan zien volgende week want dan sta ik al in een klasje! Spannend!

Verder geef ik jullie ook al enkele Surinaamse woorden:

A bun –  oke, dan

Ai boy, sa’e psa – wat gebeurd er?

Ay kir mi – krijg nou wat

So – oh, goh

Mi gudu – schatje / lieverd

Nospang - op het gemak 

Tot de volgende ;)